به گزارش خبرگزاری فارس از خرمآباد، « متاسفانه صدا و سیما و اداره کل ارشاد اسلامی استان نه تنها از هنرمندان عرصه موسیقی حمایت نمیکنند، بلکه با خلاقیت و رشد آنها مخالف بوده و دست به کارشکنیهایی هم میزنند.»
اینها بخشی از صحبتهای « ایمان سلیمی» آهنگ ساز جوان خرمآبادی است که در عرصه موسیقی توانسته حرفهایی برای گفتن داشته باشد، اما از بیمهریهای صدا و سیما و اداره کل ارشاد استان گلایهها دارد.
ایمان سلیمی 37 سال سن دارد و از 25 سالگی موسیقی را به طور حرفهای آغاز کرده، البته به گفته خودش در کودکی هم به طور ناخودآگاه به موسیقی مسلط بوده است.
او معتقد است؛ موسیقی لری به دلیل تکرار مکررات در سکون مانده و نیازمند تغییر و تحرکی جدی است.
این هنرمند جوان از ناملایمات صدا و سیما و ارشاد استان در حق خود آزرده خاطر است و میگوید: از حمایت این دو ارگان که ناامید شدهایم، اما حداقل کارشکنی هم نکنند تا بتوانیم با تولید آثار مطلوبی موسیقی لری را که به دلایل متعدد در لاک خود فرو رفته احیا کنیم.
با این آهنگ ساز و نوازنده جوان و جویای نام گفتوگویی ترتیب دادهایم که در ادامه میخوانید.
15 سال کار حرفهی در عرصه موسیقی
ایمان سلیمی در خصوص ورودش به عرصه موسیقی میگوید: 15 سال است که موسیقی را به طور حرفهای شروع کردهام، گرچه از کودکی ناخودآگاه به موسیقی مسلط بودم، یعنی موسیقی ایرانی را خوب می خواندم طبع لطیفی داشتم.
وی میافزاید: موسیقی را با ویولون شروع کردم و گیتار را هم در کنارش آموختم در حین تحصیل پیانو را هم فراگرفتم.
گلایه از بی توجهی متولیان هنری استان
این آهنگ ساز و نوازنده خرمآبادی با بیان اینکه من ویولونسل را طی هفت سال تلاش و رفت وآمد به تهران وارد خرمآباد کردم، عنوان میکند: در حال حاضر حدود 6 شاگرد دارم، اما متاسفانه متولیان فرهنگی و هنری از این موضوع استقبال نکردند.
سلیمی میگوید: من به دنبال این بودم که موسیقی لرستان را از وضعیت سکون درآورم زیرا همه چیز دارد تکراری میشود، سعی کردم موسیقی لری را با دیگر سازها و موسیقیها از جمله موسیقی غرب تلفیق کنم هر چند در این راه با مخالفتهایی مواجه بودم اما به دلیل علاقهی که داشتم کوتاه نیامدم.
وی ادامه می دهد: در حالی که در استان استقبال چندانی نشد اما افرادی از دانشگاههای سراسر دنیا از جمله سوسیس و سوئد از این کار استقبال کردند.
صدا و سیما انحصاری است
این هنرمند در بخش دیگری از صحبتهای خود با انتقاد از صدا و سیما میگوید: تاکنون پیش نیامده که کارهایم توسط صدا و سیمای استان پخش شود، متاسفانه صدا و سیما به یک منبع درآمد برای اشخاصی تبدیل شده، متولیان صدا و سیما خواستهشان این است خودشان آهنگ بسازیم و پخش کنیم و در این میان توجهی به خلاقیت و کیفیت کار ندارند.
وی بیان میکند: من به همه موسیقیها و هنرمندان احترام میگذارم، اما اگر صدا و سیما از من آهنگی پخش کند به کجا برمیخورد، من به زحمت موسیقی را به صورت آکادمیک وارد استان کردم و توانستم مجوز آموزشگاه را بگیرم.
سلیمی عنوان میکند: اگر صدا و سیما اهنگ مرا پخش نکند، آثار من از چه طریقی باید به گوش مخاطبان برسد.
این آهنگ ساز در ادامه میگوید: در سفر فریدون شهبازیان به خرمآباد رهبر ارکست ملی با شنیدن یکی از آهنگهای من گفت این آهنگ را برای ارکست ملی اجرا کن ، اما صدا و سیما اصلا نمیداند من وجود دارم یا نه و بهایی نمیدهد.
برگزاری کلاسها توسط ارشاد غیر قانونی است
سلیمی در ادامه به عملکرد ارشاد هم انتقاد وارد کرده و می گوید: برگزاری کلاس توسط این اداره غیر قانونی است، زیرا در گذشته اموزشگاهی وجود نداشت، حالا که حدود دوازده یا سیزده آموزشگاه موسیقی در استان فعال هستند، نباید با استفاده از پول دولت در آمد شخصی کسب کنند، باید این فرصت در اختیار افرادی مانند من قرار بگیرد،از طرفی با توجه به شیوع کرونا و وضع مالی مردم برگزاری این کلاس ها مفهومی ندارد.
وی بیان می کند: انجمن موسیقی آن هم با استفاده از یک نفر که مدرک موسیقی دارد خارج از ارشاد میتواند اقدام به برگزاری کلاسهای موسیقی کند.
این آهنگساز جوان ادامه میدهد: از طرفی اداره کل ارشاد اسلامی استان با راه اندازی دانشکده موسیقی 70 تا 80 درصد هنرجویان را به سمت خود کشانده، درحالی که بسیاری از اساتید ان فاقد تحصیلات آکادمیک هستند.
سلیمی تاکید میکند: ارشاد و صدا و سیما از هنرمندلان حمایت که نمیکند، حداقل با کارشکنی تیشه به ریشه ما هم نزند، عدهی نمیخواهند امثال سلیمی رشد کنند.
تلفیق موسیقی لری و مغول
این آهنگ ساز در ادامه به آهنگ تلفیقی خود با موسیقی مغول اشاره و میگوید: از چهار سال پیش روی این موضوع کار میکنم و بالاخره توانستم کار را تمام کنم بدون اینکه اداره کل ارشاد کوچکترین حمایتی داشته باشد، حتی از پرداخت وام هم دریغ کردند، این در حالی است که تلفیق دو موسیبقی لری و مغول اثری بسیار قابل توجه از آب در آمده است.
سلیمی میافزاید: در واقع من با این اثر بدون تصویر جنگ تیمور لنگ را در لرستان طراحی میکنم ، این اثر من نمادی از صلح است.
وی ادامه میدهد: در حالی که بزرگانی از مغولستان با من همکاری داشتند و قرار است این اثر را در چندین فستیوال معرفی کنند ، اما اینجا کوچکترین توجهی نکردند.
او در پایان می گوید: من ویولون را نزد استاد موساییان و ویولبون سل را نزد استاد تویسرکانی و غفوری بجویی فرا گرفتم در دانشگاه هم لیف یوگرانف استاد من بود.
گفتوگو از نسرین صفربیرانوند
انتهای پیام/